Przykurcz i szczudłowatość kończyn u koni
Przykurcz i szczudłowatość u konia. Dowiesz się jak je zdiagnozować i leczyć.
Przykurcz kończyn u konia – co to jest?
To schorzenie dotyczy zwykle przedniej lub obu przednich kończyn i u koni określany jest jako szczudłowatość. Przykurcz objawia się przykurczowym ustawieniem i zesztywnieniem stawów palcowych w zgięciu dłoniowym (flexio volaris). Zgięcie grzbietowe (flexio dorsalis) jest utrudnione. Pęcina ustawia się pionowo. Ściany przekątne wyrastają nadmiernie, kopyto staje się tępokończyste, może przechodzić w koślawe. Przykurcz może mieć tło więzadłowo-ścięgnowe (contractura tendogen), np. jako stan po zapaleniu ścięgna zginacza palca głębokiego. Przykurcz może być również stawowy (contractura arthrogen) jako odległy skutek zwichnięć lub złamań kości palca.
Szczudłowatość kończyn u koni – co to jest?
Schorzenie szczudłowatości dotyczy kończyn koni, rzadziej występuje u bydła. Dolegliwość ta może występować jako przykurcz wrodzony u nowo narodzonych źrebiąt lub też nabyty, pojawiający się w kilka tygodni lub miesięcy po urodzeniu, a czasem dopiero w wieku ok. dwóch lat lub u koni starszych. Wczesna wrodzona szczudłowatość może być spowodowana skróceniem ścięgien zginaczy, niedoborami mineralnymi (Ca, P) i brakiem witamin (A, D).
Przykurczem dotknięty jest z reguły mięsień i ścięgno zginacza głębokiego palca. Występujący u starszych źrebiąt przykurcz nabyty może być spowodowany brakiem dostatecznego ruchu, np. przy dłuższym przebywaniu zwierząt w stajni, a nadto niewłaściwym żywieniem lub krzywicą. Zależnie od stopnia przykurczu dostrzega się większe lub mniejsze zgięcie dłoniowe stawu pęcinowego.
Leczenie przykurczu u młodych źrebiąt
Leczenie przykurczu u młodych źrebiąt polega na kilkuminutowym masażu z napinaniem ścięgna przez ekstenzje stawu pęcinowego. Masaż wykonuje się kilka razy dziennie. W bardziej zaawansowanych przypadkach zakładamy łupki lub opatrunek gipsowy, także kucie podkową z kabłąkiem i wysokimi hacelami. Do paszy dodaje się preparaty fosforowo-wapniowe i witaminowe.
Szczudłowatość nabyta, późna, spotykana u młodych dwuletnich i starszych koni, występuje w czasie przedwczesnej lub nadmiernej eksploatacji koni roboczych albo też w okresie zaprawy u koni wyścigowych lub skoczków. Proces ten polega na przykurczu ścięgnowym.
W okresie wytężającej pracy ulegają uszkodzeniu włókna ścięgien lub więzadeł palca. Naderwane włókna zrastają się za pomocą tkanki łącznej, która następnie zbiega się, dając w wyniku przykurczenie lub skrócenie ścięgna i zmiany w ustawieniu palcowego odcinka kończyny.
Przy szczudłowatości nabytej późnej, we wczesnych przypadkach, zauważa się jakby wypchnięcie stawu pęcinowego ku przodowi oraz ulgową postawę kończyny. W przypadkach zadawnionych widoczne jest opieranie się na ścianie przedniej i silne zgięcie dłoniowe. Przy oglądaniu chorej kończyny z przodu dostrzega się wyraźne zarysy silnie napiętego ścięgna prostownika wspólnego palca. Rokowanie jest niepomyślne, leczenia nie stosuje się rzadko i polega ona na tenotomii.
Pamiętaj! Informacje zawarte w tym wpisie mają jedynie charakter informacyjny. Zawsze skonsultuj się z lekarzem weterynarii lub dietetykiem w celu uzgodnienia zasadności podania preparatów.
Opracowanie własne WEGNews na podstawie na podstawie: Practical Horseman, wikipedia.org, Konie i kuce Kompendium”, Tansin Pickeral, Rossdale, P.D., Hopes, R., Wingfield-Digby, N.J., Offord, K. 1985. Epidemiological study of wastage among racehorses 1982 and 1983.
